Suatu fakta yang diketahui umum dan perlukan perhatian
pihak institusi pendidikan ialah nisbah mahasiswa dan mahasiswi di Institusi
Pengajian Tinggi adalah dengan jurang ketara iaitu 35: 65 yang bermula pada awal
era 1990-an hingga kini. Kemasukan pelajar lelaki dan perempuan ke IPTA untuk
pelbagai peringkat, diploma, sarjana muda, diploma lanjutan lepasan ijazah,
sarjana dan Doktor Falsafah pada sesi 2009/2010 juga menunjukkan peratusan
kemasukan yang sama.
Bagi kemasukan ke IPTA pada tahun 2009 dan 2010, nisbah
peratusan keseluruhan kemasukan pelajar lelaki kepada perempuan untuk pelbagai
peringkat adalah 39:61. Pada tahun 2009, daripada 153, 470, hanya 59, 706
adalah lelaki. Manakala, pada tahun berikutnya, jurang peratusan masih kekal
walaupun terdapat peningkatan jumlah kemasukan iaitu 65, 204 daripada 167, 159
pelajar adalah lelaki dan selebihnya adalah pelajar perempuan.
Berikut adalah statistik kemasukan pelajar ke IPTA
mengikut gender bagi peringkat Ijazah
Sarjana Muda dari tahun 2006 hingga 2011 yang menunjukkan nisbah pelajar
lelaki kepada perempuan sebanyak 37:63.
Tahun
|
Pelajar lelaki
|
Pelajar perempuan
|
Jumlah keseluruhan
|
2006
|
80,
231
|
143,
737
|
223,
968
|
2007
|
94,
337
|
153,
544
|
247,
881
|
2008
|
27,
803
|
47,
324
|
75,
127
|
2009
|
29,
051
|
50,
955
|
80,006
|
2010
|
43,
627
|
61,
750
|
105,
377
|
2011
(sesi pertama pengambilan)
|
14,
266
|
27,001
|
41,
267
|
Jumlah
|
289, 315
|
484, 311
|
773, 626
|
(Sumber:
Laman sesawang rasmi Kementerian Pengajian Tinggi Malaysia, Berita Harian
Online, dan MStar Online, dimuat turun pada 16 Mei 2012)
Fenomena golongan perempuan mendominasi IPTA ini bukanlah
baru dibicarakan kerana ketidakseimbangan gender ke institusi pendidikan
tertiari bermula seawal tahun 1990-an. Pada era sebelumnya, pelajar lelaki
lebih medominasi IPT manakala ramai wanita tidak meneruskan pelajaran sehinggakan
telah berlaku pemberdayaan potensi kaum wanita seluruh dunia di bawah UNICEF.
Penekanan kepada kebajikan dan pemerkasaan wanita boleh
dilihat dengan tergubalnya Dasar Wanita Negara pada lewat 1980-an, penumpuan
khusus terhadap wanita dalam Rancangan Malasyia ke-enam (1990-1995) dan paling
utama tertubuhnya Kementerian khas untuk isu-isu berkaitan wanita iaitu
Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat pada 2001 serta
sebarang bentuk diskriminasi ke atas wanita adalah dikira suatu jenayah yang
termaktub dalam pindaan Perlembagaan Malaysia pada Ogos 2001. (Memperkasa
Wanita-wanita di Malaysia di http://www.unicef.org/malaysia)
Kesan positif dari pengupayaan wanita dalam pendidikan
kita boleh lihat pada hari ini bilamana para wanita berpendidikan mula
menceburi bidang professional dan turut serta sebagai tulang belakang pembangunan
negara. Namunpun begitu, tidak tahu dimana puncanya, golongan lelaki
seolah-olah terpinggir sehingga berlaku perkembangan pola yang tidak seimbang
antara gender. Ini boleh dilihat apabila wanita menjuari carta kemasukan dalam
Institusi Pendidikan Tertinggi untuk beberapa dekad sehingga hari ini.
Penulisan ini bukan mahu menyalahkan mana-mana pihak
tetapi ketidakseimbangan ini perlukan perhatian rapi oleh semua terutama
institusi pendidikan. Institusi pendidikan Negara dikatakan terlalu keperempuan
yang memerlukan penumpuan, pembacaan dan penghafalan fakta sehingga ramai
pelajar lelaki tewas sedari di bangku sekolah rendah lagi. Kesan lebih ketara
apabila pelajar-pelajar lelaki ke sekolah menengah kerana disinilah ‘transit’
penting yang membolehkan mereka layak ke IPT ataupun tidak. Malangnya ramai
yang ‘gagal’ oleh kerana sistem pendidikan ini melemahkan keperkasaan diri
mereka.
IMPLIKASI SOSIAL AKIBAT KEPUPUSAN LELAKI
DI MENARA GADING
Tiada kesan positif yang mampu dicoretkan kepada isu kepupusan
lelaki di menara gading. Malah, bertalu-talu pula kesan negatifnya terutama
jika dipandang dalam aspek pembangunan sosial negara-bangsa di masa hadapan.
Implikasi jangka panjang akan berlaku kepincangan dalam
unit kecil sosial sendiri iaitu keruntuhan institusi keluarga. Ini akan berlaku apabila keluarga bergantung kepada
pendapatan si isteri kerana berjawatan besar berbanding si suami yang
berkelulusan dan bergaji rendah. Natijahnya, si isteri akan mengambil peranan
suami sebagai ketua keluarga yang memberi nafkah kepada anggota isi rumah.
Malah, penumpuan si isteri di tempat kerja dengan jawatan berkelulusan tinggi
hanya akan meyebabkan fokus kepada keluarga semakin kurang.Justeru itu apakah
implikasinya kepada institusi keluarga?
Bukan itu sahaja, kesan negatif lain yang semakin jelas
adalah ‘trend kahwin lewat’. Dr. Anjli Doshi Gandhi, Timbalan Ketua Pengarah
(Dasar) Lembaga Penduduk dan Pembangunan Keluarga Negara (LPPKN) menyatakan
kekhuatirannya apabila kajian menunjukkan 30 peratus wanita dalam lingkungan
umur 25 dan 29 tahun masih lagi bujang manakala bagi lelaki 25 peratus dalam
lingkungan umur 30 hingga 34 tahun. Alasan yang umumnya diterima daripada
kemunculan trend kahwin lewat ini adalah tiada calon yang sesuai bagi wanita
dan kewangan tidak stabil bagi lelaki. Bukankah trend ini jika dibiarkan hanya
akan merugikan Negara? Apatah lagi Tun Dr. Mahathir Mohamad pernah dalam satu
perhimpunan UMNO, 1982 menyatakan satu dasar iaitu Dasar Kependudukan Negara ke
arah mencapai 70 juta rakyat Malaysia
menjelang 2035.
Malah kekurangan golongan lelaki di menara gading
mengurangkan kualiti modal insan idaman negara yang bercita-cita menjadi negara
industri dengan kebolehan kemandirian yang setanding peringkat global.
Keciciran lelaki dalam pendidikan seolah-olah merupakan ‘dosa’ kerana gagal
untuk mendapatkan kerjaya yang baik. Inilah fenomena sosial yang merunsingkan dan
jika tidak ditangani segera akan berlaku pelanggaran sunnatullah yang lebih
teruk.
KAEDAH P&P YANG TEPAT TANGANI KECICIRAN
LELAKI DALAM PELAJARAN
Pelbagai cadangan dibentang oleh pelbagai ahli akademik
sebagai usaha untuk memperbetulkan ketidakseimbangan gender ini terutama dalam
aspek pendidikan. Daripada penelitian penulis, lelaki bukanlah tidak hebat,
tetapi dilemahkan oleh sistem pendidikan yang lebih memihak kepada perempuan
selain sesi pengajaran dan pembelajaran (pnp) yang tidak tepat untuk pelajar
lelaki sehingga berlakunya keciciran terutama untuk kelulusan ijazah sarjana
muda. Kekurangan penawaran jurusan yang menepati kelayakan lelaki juga menjadi
faktor kemerosotan dan keberadaan mereka di IPTA khususnya yang lebih banyak
menawarkan bidang sastera.
Ini boleh dilihat apabila penguasaan bidang-bidang aliran
sastera seperti sejarah, bahasa, ekonomi dan pelbagai lagi menjadi pilihan
pelajar perempuan untuk meneruskan pengajian ke IPTA/ S dan Politeknik. Ini
kerana kebolehan pelajar perempuan untuk membaca, menghafal fakta dan penumpuan
fokus yang lama berbanding lelaki. Pada tahun 2009, kemasukan pelajar perempuan
ke IPTA untuk jurusan sastera adalah dengan nisbah 32: 68 iaitu 27, 481 pelajar
lelaki dan 57, 981 pelajar perempuan. Pada tahun 2010, nisbah pelajar lelaki
kepada perempuan adalah sebanyak 33: 67 dengan kemasukan sebanyak 30, 822
pelajar lelaki daripada keseluruhan 94, 462. (Indikator Pengajian Tinggi
2009-2010)
Manakala bagi pelajar lelaki, mereka lebih cenderung
untuk memilih bidang sains tulen dan teknikal. Statistik yang dikeluarkan oleh
Bahagian Perancangan dan Penyelidikan KPT menunjukkan jumlah pelajar lelaki
yang seimbang dengan pelajar perempuan, malah di IPTS dan politeknik mereka
lebih dominan kerana secocok dengan kecenderungan mereka sebagai lelaki. Di
IPTA, jumlah pelajar lelaki dan perempuan hampir seimbang dengan nisbah 47: 53
pada 2009 dan 2010. Manakala di IPTS, lelaki melebihi majoriti dengan kemasukan
pada 2009 seramai 38, 231 berbanding 36, 014 atau dengan nisbah 51:49. Pada
2010 pula, nisbah meningkat sedikit kepada 52: 48. Di politeknik juga
menunjukkan pelajar lelaki lebih dominan iaitu dengan nisbah kepada perempuan
sebanyak 58:42 (2009) dan 56:44 (2010).
Justeru itu, boleh kita simpulkan bahawa pengajaran dan
pembelajaran untuk pelajar lelaki dan perempuan adalah berbeza mengikut
kekuatan fitrah masing-masing. Lelaki lebih berjaya dalam bidang sains dan teknikal
kerana itulah kekuatan mereka. Begitu juga perempuan yang cocok dengan bidang
sains sosial. Keseimbangan pelajar lelaki di IPT boleh dikurangkan apabila
pendidik mengenal pasti teknik p&p yang terbaik untuk pembangunan
kedua-duanya.
Jika UKM dan UPM didominasi oleh golongan perempuan,
begitulah juga UPNM, UTeM dan UTHM yang mesra lelaki kerana jurusan yang
ditawarkan adalah menepati selera dan minat pelajar lelaki. Penaiktarafan
politeknik dan vokasional sebagai IPT juga membantu golongan lelaki supaya
keciciran dalam pelajaran peringkat tertiari dapat dikurangkan.
MEMBANTU KANAK-KANAK LELAKI DAN MENDIDIK
KANAK-KANAK PEREMPUAN (HELPING BOYS, NURTURING GIRLS)
Bagi Kolej UNITI Port Dickson khususnya di bawah Fakulti Pendidikan
dan Pembangunan Sumber Manusia memandang serius isu keciciran lelaki di IPT.
Fakulti di bawah pimpinan Dekannya, Ahmad Shafiai Uda @ Pak Utih telah
menggagaskan satu usaha yang diharapkan dapat membantu pengembalian pendidikan
yang sesuai mengikut fitrah lelaki dan
perempuan yang sememangnya berbeza. (Kini Dekan Fakulti adalah Encik Zakri bin Md Zain).
Perbezaan cara pendidikan kanak-kanak lelaki dan
perempuan telah Allah Ta’ala firmankan didalam KitabNya yang bermaksud, “maka
tatkala isteri ‘Imran melahirkan anaknya, dia pun berkata, “ya Tuhanku,
sesungguhnya aku melahirkan seorang anak perempuan; dan Allah lebih mengetahui
apa yang dilahirkannya itu; dan anak lelaki tidaklah seperti anak
perempuan…” (Surah Al-‘Imran: ayat 36).
Tambahan lagi, Allah berfirman maksudnya, “kaum
lelaki itu adalah pemimpin bagi kaum wanita, oleh kerana Allah telah
melebihkan sebahagian mereka (lelaki) atas sebahagian yang lain (wanita), dan
kerana mereka (lelaki) telah menafkahkan sebahagian dari harta mereka. Sebab
itu, maka wanita yang soleh ialah yang taat kepada Allah lagi
memelihara diri ketika suaminya tidak ada, kerana Allah telah
memelihara mereka. (Surah An-Nisa’: ayat 34).
Sebagai kesimpulan, usaha membantu pelajar lelaki dan
mendidik pelajar perempuan akan dimulai dengan memberi penekanan sedari
pendidikan pra-sekolah dengan jenamanya “Helping Boys, Nurturing Girls”. Ini
supaya kanak-kanak lelaki dapat dibangunkan keperkasaannya sebagai pemimpin dan
kanak-kanak perempuan dapat dididik sebagai pemelihara dan taat yang sangat
penting kepada kesejahteraan sosial dalam masyarakat dan seterusnya Negara. Kepercayaan
kepada perbezaan fitrah ini mempunyai sangkut paut dengan sistem dan silibus
pendidikan yang dirangka supaya ia berjaya mencapai misi dan visinya.Semoga
usaha kearah pengembalian sosial kepada fitrah dan sunnatullah akan diberkati.
Wallahu’alam.
Oleh:
Cik Faridah Mohd Tap
Pensyarah Jabatan Pengajian Umum
Kolej UNITI, Port Dickson.
(Juga pernah diterbitkan di Majalah MileniaMuslim Edisi Disember 2012)
(Diterbitkan di Majalah MileniaMuslim Edisi Disember
2012)
0 comments:
Post a Comment